Παραμονή Πρωτοχρονιάς, το πτώμα ενός ωραίου νέου άντρα εντοπίζεται στα πίσω σοκάκια μιας γωνιάς του Πέρα, στην καρδιά της Πόλης, που κάποτε ήταν η πιο περιζήτητη γειτονιά της. Το αίμα του βάφει κόκκινο το φρέσκο χιόνι. Το πιο ωραίο θύμα, ίσως και το πιο μοχθηρό.. Μια φοβερή αλήθεια που τη φέρνουν στην επιφάνεια σκοτεινά μυστικά. Άντρες θύματα της περηφάνιας τους, γυναίκες που υποχρεώνονται να ζήσουν τη ζωή αυτών των αντρών. Σε αυτό το άντρο των εγκλημάτων, σε αυτό τον κήπο της κακίας, σε αυτή την αγορά όπου πουλιέται η ανθρώπινη σάρκα, ένας άντρας προσπαθεί να κρατήσει την αγνότητά του. "Γυναίκες..." λέει μια φωνή απ\' τα βάθη της ψυχής του. "Με τις γυναίκες δεν μπορείς να παίζεις... Μπορεί να έχεις την εντύπωση ότι παίζεις, αλλά κάποια στιγμή καταλαβαίνεις ότι εσύ ο ίδιος έγινες παιχνιδάκι". Στο οδόστρωμα εμφανίζονται τα πρόσωπα των γυναικών της ζωής του. Μία προς μία οι εικόνες τους περνούν κάτω απ\' τα πόδια του. Όλες οι γυναίκες έχουν σκυμμένο κεφάλι και θλιμμένα μάτια. Όλες είναι λυπημένες. Αδιαφορεί. Προχωράει πατώντας πάνω τους σαν να\'ναι μια λακκούβα με νερό. Όμως σε λίγο τα πρόσωπα εμφανίζονται και πάλι. "Γυναίκες..." ακούει ξανά την ίδια φωνή. "Απ\' τις γυναίκες δε γλιτώνεις ποτέ? τα φαντάσματά τους θα σε ακολουθούν σ\' όλη σου τη ζωή".
Όπως ο Στιγκ Λάρσον ανέδειξε τη Στοκχόλμη σε εμβληματικό τόπο της λογοτεχνίας, έτσι κι ο Ουμίτ με το βιβλίο αυτό δίνει νέα λογοτεχνική πνοή στην ιστορική συνοικία του Πέρα για τον εικοστό πρώτο αιώνα. Εφ. Zaman
Σημείωση: Εδώ συζητάμε γενικά για το βιβλίο, δεν είναι ο χώρος τής βαθμολόγησης ή της κριτικής μας για το βιβλίο.
Η σύνδεση με το λογαριασμό σας στο Facebook είναι ασφαλής. Θα σας ζητηθεί να εξουσιοδοτήσετε το Bookia. Η εξουσιοδότηση που θα δώσετε στο Bookia θα χρησιμοποιηθεί μόνον για την παροχή των υπηρεσιών προσωπικά σε εσάς και πάντα με τη δική σας άδεια.